In deze tutorial ga ik een lans breken voor twee -blijkbaar- ondergeschoven kindjes in de wereld van naaigereedschap: het radeerwieltje en haar zusje kleermakerscarbonpapier. Van oudsher (heb ik me laten vertellen, ik was er niet bij) werd dit metalen kartelwieltje gebruikt om de patroonlijnen op een patronenblad over te nemen op onderliggend krantenpapier, zodat je een patroon had om op stof te leggen, maar deze tool kan óók ingezet worden om patroonlijnen en merktekens over te nemen op stof. Denk maar eens aan die driehoek die een coupenaad bij je buste wordt. Forget rijgdraadjes, stiften, knipjes, krijtjes, priems en wat er allemaal nog meer in omloop is om op je stof aan te geven waar je nou eigenlijk moet naaien: het radeerwiel is een allround tool die je in bíjna alle gevallen gaat helpen om heel makkelijk heel netjes te naaien!
Hoe gebruik je deze tools?
Het is supersimpel: je legt je stof op een snijmat, of op een tafel die je niet dierbaar is (liever een mat dus). Je neemt een stuk kleermakerscarbonpapier (de naam zegt het al, het is anders dan dat zwarte carbonpapier dat je in een bonnenboekje vindt) dat mooi afsteekt bij de kleur van je stof: het is verkrijgbaar in geel/wit enrood/blauw. Je knipt een stuk van ca. 20 bij 40 cm, dat vouw je in de lengte of de breedte dubbel en dat schuif je tússen je twee stoflagen. Zo ligt de verf van het papier tegen de achterkanten van je stof aan. (Knip jij altijd met de goede kanten naar binnen? In deze korte cursus leg ik o.a. uit waarom dat niet zo handig is). Als je een enkele laag stof van lijntjes of streepjes moet voorzien, leg je het carbonpapier ongevouwen onder je stof, met het kleurtje omhoog. Dan pak je een radeerwiel,gekarteldvoor dikke stoffen,glad voor dunne, en je rolt ermee over de lijntje die je op je stof wilt zien. Je haalt het papier er weer tussenuit en klaar!
Wanneer zet je deze tools in?
Net zoals mijn rolmes &liniaalzijn mijn radeerwiel & carbonpapier nooit ver bij mij uit de buurt als ik aan het naaien ben. Hieronder noem ik de 4 belangrijkste plekken waar ik ze inzet.
Merktekens/markeringen: die streepjes op de mouwkop die moeten matchen met de streepjes in het armsgat? Je kunt ze overnemen door een klein knipje te zetten, en bij tricot is dat OK, maar bij kwetsbare stoffen kun je dat beter niet doen, vanwege het risico op verder scheuren. Met stift of krijt kan ook, maar dan moet je de stof optillen en aan de binnenkant stiften/krijten, en soms is dat zo best lastig om secuur over te nemen.
Figuur/coupenaden/nepen: als je eenmaal weet hoe handig èn precies het werkt om de poten van een figuurnaad (zo heten die twee strepen die samen de driehoek vormen) over te nemen met radeerwiel+carbonpapier en vervolgens over dat lijntje te stikken, zit je vól verbazing te kijken naar instructies waarin je ergens een rijgdraadje doorheen moet trekken en dan daar lukraak op af moet stikken. Enerzijds trek je een rijgdraadje er makkelijk per ongeluk uit en kun je opnieuw beginnen, anderzijds is het echt niet makkelijk om stof juist op elkaar te leggen met als enige referentiepunten twee rijgdraadjes aan de rand van de stof en eentje ergens verderop. Vergelijk de foto’s hieronder maar eens. Dat komt omdat de poten van de coupenaden zelden tot nooit recht op de draadrichting staan en juist door die schuine richting makkelijk vervormbaar zijn. Resultaat: coupenaden die gekke treklijntje veroorzaken. Best jammer als dat precies op je buste zit!
Dit geldt overigens ook voor de Amerikaans methode van het plaatsen van een priem op het uiterste punt van de figuurnaad om zo een klein gaatje te maken.
Patroonlijnen in het algemeen en dan met name op ‘Zichtlocaties’: vroeger leerde ik van mijn moeder om naadwaarde rondom de patronen te knippen en dan door middel van doorslaan (brrrr) de patroonlijnen aan te geven, zodat je weet waar je moet stikken. Mega omslachtig en voor mij absoluut een reden om naaien heel erg stom te gaan vinden. Inmiddels teken ik naadwaarde op papier eromheen, zodat ik heel precies over dezelfde naadwaarde heb en dan op basis van mijn stekenplaat op 1 of 1,5 cm langs de rand kan naaien. (Ik leg dit uitgebreid uit in de korte cursus Patronen overnemen en uit de stof knippen). Ik heb dus – meestal – die patroonlijnen niet meer nodig om te zien waar ik moet stikken. Er zijn echter onderdelen waarbij deze Franse-slag-methode helaas niet toereikend is, en dat geldt dan vooral voor ‘zichtlocaties’: de ronding in een staander, de punten van een kraag, het laagste punt van een V-hals, etc. Je wilt immers dat die mooi symmetrisch zijn of precies in het midden valt. Op die plekken ga je dus met je radeerwiel en carbonpapier aan de slag, om lijntjes op je stof te rollen waar je netjes overheen kunt naaien. Easy peasy dus.
Zak, gulp of split: naast een figuurnaad zijn er nog meer lijnen die niet alleen maar aan de zijkant van je patroondelen zitten, maar ergens middenin, zoals bijvoorbeeld de plek waar een zak moet komen, of een polosluiting of een splitbies in een mouw. Wanneer je die lijntjes radeert, kun je loeistrak werken, met een prachtig resultaat als beloning! In de online cursussen die je bij Studio Dotter kunt doen, zie je mij ook voortdurend in de weer met deze tools.
De voordelen
Nauwkeurigheid: patroonlijnen en merktekens overnemen op de stof met het radeerwieltje zorgt ervoor dat je heel nauwkeurig kunt werken, veel meer dan met rijgdraadjes, knipjes of krijt. Resultaat: een prachtig kledingstuk dat er níet zelfgemaakt uitziet (you know what I mean).
Snelheid: je radeerwiel + carbonpapier gaat jou helpen lekker snel te werken. In één vloeiende beweging lijntjes op de stof en meer niet. Niet op zoek naar rijgdraad, vloeken dat het rijgdraad weer los is gekomen, of een beetje op de tast vormen in stof stikken. Resultaat: jij kunt veel relaxter achter je naaimachine kruipen, en dat is tenslotte waar je naar op zoek bent, toch?
Duurzaamheid: het pakketje carbonpapier dat in mijn webwinkel ligt bestaat uit twee hele grote vellen gekleurd papier dat je in kleinere stukken kunt knippen om te gaan gebruiken. Je doet echt een héle tijd met een klein stuk en daarmee met een pakketje.
De nadelen
(Niet) verdwijnen van lijntjes: het is moeilijk te voorspellen, maar de lijntjes verdwijnen soms tè makkelijk uit je stof en soms tè moeilijk. Dat heeft met de combinatie carbon-jouw stof te makenm. Wanneer je strijkt, kan je ze soms zo wegstomen (even uittesten dus en om de lijntjes heen strijken als dat nodig is. Andere keren gaan ze er tijdens de eerste was niet uit, terwijl dat wel de bedoeling is. Dan kun je (Klazien uut Zalk hier) met Ossengalzeep in de weer, dat werkt als een tierelier!.
Niet te zien bij wollige stoffen: bij hele volumineuze stoffen zie je de lijntjes die je radeerwiel trekt niet altijd (even goed). Je kunt het toch proberen en dan snel met een krijtje eroverheen, voordat je ze niet meer kunt vinden, of toch met rijgdraad in de weer en gaan doorslaan….
Pas op voor gaatjes: het gekartelde wieltje kan in kwetsbare stoffen kleine gaatjes maken. Oplossing: neem een glad wieltje.
Kleur: de pakketjes van Burda bestaan uit een donkere kleurencombinatie (blauw + rood) en een lichte (wit + geel). Ik gebruik de rode (een donkere) en de gele (een lichte) het meest, wat betekent dat je eigenlijk twee pakketjes nodig hebt.
Conclusie
Zoals ik dit verhaal al begon, ik snap werkelijk niet (ondanks de genoemde nadelen) waarom niet de hele naaiwereld deze tools gebruikt! Snel, nauwkeurig, relaxed; dit is toch eigenlijk alles wat je nodig hebt wanneer je met je lievelingshobby bezig bent??
Fijn hoor, zo’n gat waar je je duim door kunt steken. Lekker warm en de wind waait niet je mouwen in. Wist je dat je zo’n boordje heel makkelijk zelf kunt maken? Lees in deze tutorial hoe! (Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Stap 1 Maak …
Rimpelen is een naaitechniek die je gebruikt om een breed stuk stof smaller te maken en aan te laten sluiten op een smaller stuk stof. Denk aan een een gerimpelde rok aam een aangesloten lijfje, zoals de Idylle, Lyra of Harmonie jurken. Of een wijd lijfje gerimpeld aan een pas, zoals de Crepuscule (zie foto …
(Op de hoogte blijven van nog meer goeie naaitips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Zo’n eer, gevraagd worden als één van de eersten iets uit de La Maison Victor te maken! Ik, als LMV fan van het eerste uur, ben dus heel trots om, samen met mijn dotter Janna, glimmend van plezier in de …
Raderen
Raderen kun je leren
In deze tutorial ga ik een lans breken voor twee -blijkbaar- ondergeschoven kindjes in de wereld van naaigereedschap: het radeerwieltje en haar zusje kleermakerscarbonpapier. Van oudsher (heb ik me laten vertellen, ik was er niet bij) werd dit metalen kartelwieltje gebruikt om de patroonlijnen op een patronenblad over te nemen op onderliggend krantenpapier, zodat je een patroon had om op stof te leggen, maar deze tool kan óók ingezet worden om patroonlijnen en merktekens over te nemen op stof. Denk maar eens aan die driehoek die een coupenaad bij je buste wordt. Forget rijgdraadjes, stiften, knipjes, krijtjes, priems en wat er allemaal nog meer in omloop is om op je stof aan te geven waar je nou eigenlijk moet naaien: het radeerwiel is een allround tool die je in bíjna alle gevallen gaat helpen om heel makkelijk heel netjes te naaien!
Hoe gebruik je deze tools?
Het is supersimpel: je legt je stof op een snijmat, of op een tafel die je niet dierbaar is (liever een mat dus). Je neemt een stuk kleermakerscarbonpapier (de naam zegt het al, het is anders dan dat zwarte carbonpapier dat je in een bonnenboekje vindt) dat mooi afsteekt bij de kleur van je stof: het is verkrijgbaar in geel/wit en rood/blauw. Je knipt een stuk van ca. 20 bij 40 cm, dat vouw je in de lengte of de breedte dubbel en dat schuif je tússen je twee stoflagen. Zo ligt de verf van het papier tegen de achterkanten van je stof aan. (Knip jij altijd met de goede kanten naar binnen? In deze korte cursus leg ik o.a. uit waarom dat niet zo handig is). Als je een enkele laag stof van lijntjes of streepjes moet voorzien, leg je het carbonpapier ongevouwen onder je stof, met het kleurtje omhoog. Dan pak je een radeerwiel, gekarteld voor dikke stoffen, glad voor dunne, en je rolt ermee over de lijntje die je op je stof wilt zien. Je haalt het papier er weer tussenuit en klaar!
Wanneer zet je deze tools in?
Net zoals mijn rolmes & liniaal zijn mijn radeerwiel & carbonpapier nooit ver bij mij uit de buurt als ik aan het naaien ben. Hieronder noem ik de 4 belangrijkste plekken waar ik ze inzet.
Merktekens/markeringen: die streepjes op de mouwkop die moeten matchen met de streepjes in het armsgat? Je kunt ze overnemen door een klein knipje te zetten, en bij tricot is dat OK, maar bij kwetsbare stoffen kun je dat beter niet doen, vanwege het risico op verder scheuren. Met stift of krijt kan ook, maar dan moet je de stof optillen en aan de binnenkant stiften/krijten, en soms is dat zo best lastig om secuur over te nemen.
Figuur/coupenaden/nepen: als je eenmaal weet hoe handig èn precies het werkt om de poten van een figuurnaad (zo heten die twee strepen die samen de driehoek vormen) over te nemen met radeerwiel+carbonpapier en vervolgens over dat lijntje te stikken, zit je vól verbazing te kijken naar instructies waarin je ergens een rijgdraadje doorheen moet trekken en dan daar lukraak op af moet stikken. Enerzijds trek je een rijgdraadje er makkelijk per ongeluk uit en kun je opnieuw beginnen, anderzijds is het echt niet makkelijk om stof juist op elkaar te leggen met als enige referentiepunten twee rijgdraadjes aan de rand van de stof en eentje ergens verderop. Vergelijk de foto’s hieronder maar eens. Dat komt omdat de poten van de coupenaden zelden tot nooit recht op de draadrichting staan en juist door die schuine richting makkelijk vervormbaar zijn. Resultaat: coupenaden die gekke treklijntje veroorzaken. Best jammer als dat precies op je buste zit!
Dit geldt overigens ook voor de Amerikaans methode van het plaatsen van een priem op het uiterste punt van de figuurnaad om zo een klein gaatje te maken.
Patroonlijnen in het algemeen en dan met name op ‘Zichtlocaties’: vroeger leerde ik van mijn moeder om naadwaarde rondom de patronen te knippen en dan door middel van doorslaan (brrrr) de patroonlijnen aan te geven, zodat je weet waar je moet stikken. Mega omslachtig en voor mij absoluut een reden om naaien heel erg stom te gaan vinden. Inmiddels teken ik naadwaarde op papier eromheen, zodat ik heel precies over dezelfde naadwaarde heb en dan op basis van mijn stekenplaat op 1 of 1,5 cm langs de rand kan naaien. (Ik leg dit uitgebreid uit in de korte cursus Patronen overnemen en uit de stof knippen). Ik heb dus – meestal – die patroonlijnen niet meer nodig om te zien waar ik moet stikken. Er zijn echter onderdelen waarbij deze Franse-slag-methode helaas niet toereikend is, en dat geldt dan vooral voor ‘zichtlocaties’: de ronding in een staander, de punten van een kraag, het laagste punt van een V-hals, etc. Je wilt immers dat die mooi symmetrisch zijn of precies in het midden valt. Op die plekken ga je dus met je radeerwiel en carbonpapier aan de slag, om lijntjes op je stof te rollen waar je netjes overheen kunt naaien. Easy peasy dus.
Zak, gulp of split: naast een figuurnaad zijn er nog meer lijnen die niet alleen maar aan de zijkant van je patroondelen zitten, maar ergens middenin, zoals bijvoorbeeld de plek waar een zak moet komen, of een polosluiting of een splitbies in een mouw. Wanneer je die lijntjes radeert, kun je loeistrak werken, met een prachtig resultaat als beloning! In de online cursussen die je bij Studio Dotter kunt doen, zie je mij ook voortdurend in de weer met deze tools.
De voordelen
Nauwkeurigheid: patroonlijnen en merktekens overnemen op de stof met het radeerwieltje zorgt ervoor dat je heel nauwkeurig kunt werken, veel meer dan met rijgdraadjes, knipjes of krijt. Resultaat: een prachtig kledingstuk dat er níet zelfgemaakt uitziet (you know what I mean).
Snelheid: je radeerwiel + carbonpapier gaat jou helpen lekker snel te werken. In één vloeiende beweging lijntjes op de stof en meer niet. Niet op zoek naar rijgdraad, vloeken dat het rijgdraad weer los is gekomen, of een beetje op de tast vormen in stof stikken. Resultaat: jij kunt veel relaxter achter je naaimachine kruipen, en dat is tenslotte waar je naar op zoek bent, toch?
Duurzaamheid: het pakketje carbonpapier dat in mijn webwinkel ligt bestaat uit twee hele grote vellen gekleurd papier dat je in kleinere stukken kunt knippen om te gaan gebruiken. Je doet echt een héle tijd met een klein stuk en daarmee met een pakketje.
De nadelen
(Niet) verdwijnen van lijntjes: het is moeilijk te voorspellen, maar de lijntjes verdwijnen soms tè makkelijk uit je stof en soms tè moeilijk. Dat heeft met de combinatie carbon-jouw stof te makenm. Wanneer je strijkt, kan je ze soms zo wegstomen (even uittesten dus en om de lijntjes heen strijken als dat nodig is. Andere keren gaan ze er tijdens de eerste was niet uit, terwijl dat wel de bedoeling is. Dan kun je (Klazien uut Zalk hier) met Ossengalzeep in de weer, dat werkt als een tierelier!.
Niet te zien bij wollige stoffen: bij hele volumineuze stoffen zie je de lijntjes die je radeerwiel trekt niet altijd (even goed). Je kunt het toch proberen en dan snel met een krijtje eroverheen, voordat je ze niet meer kunt vinden, of toch met rijgdraad in de weer en gaan doorslaan….
Pas op voor gaatjes: het gekartelde wieltje kan in kwetsbare stoffen kleine gaatjes maken. Oplossing: neem een glad wieltje.
Kleur: de pakketjes van Burda bestaan uit een donkere kleurencombinatie (blauw + rood) en een lichte (wit + geel). Ik gebruik de rode (een donkere) en de gele (een lichte) het meest, wat betekent dat je eigenlijk twee pakketjes nodig hebt.
Conclusie
Zoals ik dit verhaal al begon, ik snap werkelijk niet (ondanks de genoemde nadelen) waarom niet de hele naaiwereld deze tools gebruikt! Snel, nauwkeurig, relaxed; dit is toch eigenlijk alles wat je nodig hebt wanneer je met je lievelingshobby bezig bent??
One reply to “Raderen”
Pingback: 5 Vragen over vlieseline – Studio Dotter
Related Posts
Duimgat in een boordje
Fijn hoor, zo’n gat waar je je duim door kunt steken. Lekker warm en de wind waait niet je mouwen in. Wist je dat je zo’n boordje heel makkelijk zelf kunt maken? Lees in deze tutorial hoe! (Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Stap 1 Maak …
Rimpelen: tips en trics
Rimpelen is een naaitechniek die je gebruikt om een breed stuk stof smaller te maken en aan te laten sluiten op een smaller stuk stof. Denk aan een een gerimpelde rok aam een aangesloten lijfje, zoals de Idylle, Lyra of Harmonie jurken. Of een wijd lijfje gerimpeld aan een pas, zoals de Crepuscule (zie foto …
Zakken toevoegen aan Hedda Rok van La Maison Victor 1/2020
(Op de hoogte blijven van nog meer goeie naaitips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Zo’n eer, gevraagd worden als één van de eersten iets uit de La Maison Victor te maken! Ik, als LMV fan van het eerste uur, ben dus heel trots om, samen met mijn dotter Janna, glimmend van plezier in de …
Tutorial: Engels hoekje
Een wat? Een zogenaamd Engels hoekje is een manier om bijvoorbeeld een split netjes af te werken. In dit filmpje leg ik uit hoe!