De Milton trui (La Maison Victor)

Vorige week lag de nieuwe La Maison Victor bij mij op de deurmat. Meestal zie ik op Facebook berichtjes voorbij komen als ‘ie er weer aan zit te komen en kijk ik er reikhalzend naar uit. Zo ook nu en toen viel de inhoud me toch een beetje tegen.

(Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!)

Ik ben enorm te spreken over de lay out: die wordt eigenlijk per blad beter. De verschillende patronen staan steeds overzichtelijker voorin en de instructies zijn kristalhelder (als je het mij vraagt). Maar qua patronen patronen werd ik dit keer niet bijster enthousiast. Ik snap natuurlijk best dat het lastig is om elke paar weken weer 12 hele nieuwe patronen te verzinnen. En dan ook nog naar ieders smaak: vergeet het maar! Genoeg gemopperd, nog maar eens doorlezen en aan de slag…

Ik heb een mooie Lillestof liggen  en ik kies voor de Milton trui, voor zoon 2. Ik teken maat 122-128, maar ben bang dat hij te kort is, zoon is tenslotte al wel 128cm. Dus ik verleng voorpand, achterpand en mouw met 2cm (later meer hierover..).

Ben ik tevreden? Ja en nee. Het is een leuk project om te maken, maar ik vind de col maar zozo: iets teveel gedoe om de nek. Nou ja, zoon is er blij mee en ik heb er een paar fijne uurtjes aan kunnen besteden.

Wil jij er ook een paar fijne uurtjes aan besteden? Lees dan eerst hieronder even mijn tips, want ik heb toch wel een aantal dingen anders gedaan dan in de werkbeschrijving van de LMV staat. Waarom ook niet.

1. Voor het knippen: zoals gezegd heb ik de panden en de mouwen langer gemaakt. Toen zoon ‘m aandeed, was de trui wel echt te lang. Misschien dus beter korter maken voor een 122? Delen F (die delen waar de knoopjes op komen te zitten) mogen wel echt een tikkie langer (1cm). Daarover ook zo meer. Als laatste; ik vind de heupboord (delen I en H) best wel krap, nu poft de trui nogal om de buik en ik ben niet zo van die look.

2. Bij stappen 1 en 2 van de werkbeschrijving heb ik al een shortcut genomen: de naden van A en C waar de knoopjes op komen te zitten (dus de voornaad van de linkermouw, gezien vanuit de drager) heb ik apart gelockt, maar de overige schoudernaden heb ik gewoon lekker eerst gestikt en toen gelockt. Ik hou niet zo van die wapperende naden aan de binnenkant. Ook heb ik de patroonlijn van de linkerschoudernaad van A (dus dat hoekje waar F aan komt) met mijn raderwieltje aangegeven èn het hoekje met vlieseline verstevigd. Stelregel: als je in hoekjes gaat knippen (stap 4 van de werkbeschrijving): altijd verstevigen!

3. Na het stikken van E aan D (de twee kraandelen) heb ik gedeelte van de naadwaarde weggeknipt. Dan voorkom je een dikke rand.

4. Dan die sluiting (deel F): ik heb echt netjes verstevigd, netjes mijn patroonlijnen aan de goede kant aangegeven, netjes genaaid en toch was dit deeltje tekort toen ik ‘m aan A ging zetten. Ik vermoed dat dit komt omdat boordstof met de draadrichting mee en verstevigd welgeteld 0,0 rekt terwijl A en D dat nog wel doen.. Oplossing terwijl ik bezig was: nog eens voorpand en kraag D stikken, maar dan op meer dan 1cm naadwaarde, zodat het geheel iets korter werd.

Niet de beste oplossing misschien, dus een volgende keer zou ik zoals gezegd F wat langer maken. En dan netjes m’n patroonlijnen aangeven, netjes verstevigen, etc etc. In de LMV staat ook niks over hoekjes wegknippen: wel echt doen! Ook hoef je de onderkant nog niet te locken, als je het mij vraagt (en aangezien jij al zo ver bent gekomen met lezen, interesseert het je vast! ;0)

5. Omdat ik al best een aantal keren bijkans huilend met een los knoopje in mijn hand heb gezeten toen ik een van de kinders uitkleedde (rats! daar ging weer zo’n snap dwars door de stof!) neem ik geen halve maatregelen meer. Verstevigen? Yes we can! Niet alleen met vlieseline, maar gewoon ook nog met een lappie katoen (of zoals in dit geval taslan, een hele sterke polyester). Ik schuif het er nu tussen. Die drukknopen gaan zo nergens meer heen!

6. Voordat ik deel F eraan zette, besloot ik dat ik wilde dat de binnenkant er wat fraaier uit zou zien. Geen gelockte stofrand te zien, maar netjes naar binnengeslagen. Hier heb je wel wat ruimte voor nodig en die had ik, omdat ik bij de vorige stap D wat kleiner had gesmokkeld. Als je niet hoeft te smokkelen, kun je van tevoren de naad van de buitenbocht van E best 1,5cm maken, zodat je nu hier niet hoeft te zitten vloeken.. Dan kun je F zo vastzetten:

Vervolgens die hele gelockte rand van E inslaan en vastrijgen, zodat je ‘m van de buitenkant (dus op D) kunt doorstikken.

Uiteindelijk kwam er nog een beetje handwerk aan te pas: precies op de rand die open zou vallen en waar heel de wereld (of in ieder geval de juf van zoon) in zou kunnen kijken, kwam de naad een beetje naar buiten! Naald en draad-werk dus want dat is mijn eer uiteraard te na!

7. Dan moet je de onderkantjes van F en het driehoekje dat op A is ontstaan door het knippen, op elkaar zetten. Ik merkte dat ik de volgende keer de onderkant van F niet lock bij stap 4 van de werkbeschrijving in het blad, maar nu pas. Dan krijg je mooi één geheel, ipv al deze losse eindjes. Want dit ziet er niet uit, laten we wel wezen.

8. Voordat ik de zijnaden dicht naaide, heb ik eerst de knopen erin gezet. Op deze manier heb je veel meer ruimte om te manoeuvreren met die gaatjestang en die knijptang. Ik heb ook nog een stiksel gezet langs het knopenpat, omdat ik bang was dat die naadwaarde anders zou gaan ‘wapperen’ in de nek. Zie eerste foto.

Meer tips over het aanzetten van drukknoopjes? Lees deze tutorials dan ook eens: Een goede voorbereiding is het halve werk en Drukknoopjes plaatsen.

En toen was ie af! Het was vanavond te donker om ‘m met kind erin op de foto te zetten, dus hopelijk volgt dat nog.

(Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!)