Heb jij dat ook? Dat je iets moois hebt gemaakt, met een zak erop waar drukknoopjes in moeten, waar je netjes vlieseline achter hebt gestreken en dat je dan tijdens het testen toch die stomme knoopjes al door de stof heen trekt? Ik heel vaak.. 🙁
Superstom natuurlijk, dat je dan je kind/man moet smeken om toch alsjeblieft voorzichtig met die drukknoopjes te doen. Vandaar mijn zoektocht naar dè manier om voor eens en voor altijd van dat gezeur af te zijn. De resultaten van die zoektocht deel ik graag hier met jou!
Het idee is eigenlijk heel simpel: je neemt een materiaal dat steviger is dan de gemiddelde vlieseline. Hierbij ga ik er trouwens vanuit dat je die stugge vlieseline sowieso links laat liggen. Waarom? Na een keer wassen gaat die vaak bobbelen en dat zie je aan de buitenkant meestal behoorlijk. De Hema bijvoorbeeld heeft fantastisch patroonpapier (lekker smal!), maar belabberde vlieseline.
Je kunt hiervoor een simpel stukje katoen pakken, maar ik ben tegenwoordig helemaal into de Taslan. Dat is een synthetisch materiaal dat heel strak geweven is en dus heel stevig. Ik heb het gekocht voor de voering van een jasje voor de dotter en de reststukjes lenen zich uitstekend voor belegdeeltjes achter een drukknoop.
Wat je doet is ook simpel: je knipt een stukje stof uit dat net zo groot is als het patroondeel dat je wilt verstevigen, inclusief naad. Dat kan bijvoorbeeld de hele klep van een zak zijn, of de ronding van een overslag, zoals op onderstaande foto. Ik geef op dit stukje Taslan gelijk aan waar mijn drukknoopjes moeten komen.
Dit stukje stof stik je mee wanneer je de klep van de zak aan het maken bent, of met het beleg van de overslag. Door het mee te stikken, ben je er zeker van dat het vastzit. Ik heb het er ook weleens gewoon tussengeschoven na het stikken, maar dan vouwt het toch een beetje dubbel, of ik kom net niet op de plek waar ik de drukknoopjes wil hebben. Afwerken is alleen nodig als je denkt dat de stof erg zal gaan rafelen.
Nu kun je op de aangegeven plek gaatjes maken, de stof binnenstebuiten keren, eventueel doorstikken en je knoopjes zetten. Die knoopjes kunnen van die gekleurde snaps zijn, of drukknoopjes met 5 tandjes (die laatste zijn sowieso duurzamer).
Geen verbod meer op het gebruik van de knoopjes (“Nee, die zak is voor de sier, niks indoen!!”), maar een sluiting die ook daadwerkelijk sluit. En open gaat. En dat dan meer dan één keer. 😉
Fijn hoor, zo’n gat waar je je duim door kunt steken. Lekker warm en de wind waait niet je mouwen in. Wist je dat je zo’n boordje heel makkelijk zelf kunt maken? Lees in deze tutorial hoe! (Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Stap 1 Maak …
4 Tips om te lezen vóór je stof koopt Toen ik nog maar net naaide en nog voor een klas HBO studenten stond, ging ik met hen op werkweek naar Parijs. Ik was de docent en reisleider, en had mijn huiswerk gedaan, dus ik dirigeerde de buschauffeur op de laatste ochtend naar de Montmartre, zei …
Rimpelen is een naaitechniek die je gebruikt om een breed stuk stof smaller te maken en aan te laten sluiten op een smaller stuk stof. Denk aan een een gerimpelde rok aam een aangesloten lijfje, zoals de Idylle, Lyra of Harmonie jurken. Of een wijd lijfje gerimpeld aan een pas, zoals de Crepuscule (zie foto …
Drukknoopjes: een goede voorbereiding is het halve werk!
Heb jij dat ook? Dat je iets moois hebt gemaakt, met een zak erop waar drukknoopjes in moeten, waar je netjes vlieseline achter hebt gestreken en dat je dan tijdens het testen toch die stomme knoopjes al door de stof heen trekt? Ik heel vaak.. 🙁
(Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!)
Superstom natuurlijk, dat je dan je kind/man moet smeken om toch alsjeblieft voorzichtig met die drukknoopjes te doen. Vandaar mijn zoektocht naar dè manier om voor eens en voor altijd van dat gezeur af te zijn. De resultaten van die zoektocht deel ik graag hier met jou!
Het idee is eigenlijk heel simpel: je neemt een materiaal dat steviger is dan de gemiddelde vlieseline. Hierbij ga ik er trouwens vanuit dat je die stugge vlieseline sowieso links laat liggen. Waarom? Na een keer wassen gaat die vaak bobbelen en dat zie je aan de buitenkant meestal behoorlijk. De Hema bijvoorbeeld heeft fantastisch patroonpapier (lekker smal!), maar belabberde vlieseline.
Je kunt hiervoor een simpel stukje katoen pakken, maar ik ben tegenwoordig helemaal into de Taslan. Dat is een synthetisch materiaal dat heel strak geweven is en dus heel stevig. Ik heb het gekocht voor de voering van een jasje voor de dotter en de reststukjes lenen zich uitstekend voor belegdeeltjes achter een drukknoop.
Wat je doet is ook simpel: je knipt een stukje stof uit dat net zo groot is als het patroondeel dat je wilt verstevigen, inclusief naad. Dat kan bijvoorbeeld de hele klep van een zak zijn, of de ronding van een overslag, zoals op onderstaande foto. Ik geef op dit stukje Taslan gelijk aan waar mijn drukknoopjes moeten komen.
Dit stukje stof stik je mee wanneer je de klep van de zak aan het maken bent, of met het beleg van de overslag. Door het mee te stikken, ben je er zeker van dat het vastzit. Ik heb het er ook weleens gewoon tussengeschoven na het stikken, maar dan vouwt het toch een beetje dubbel, of ik kom net niet op de plek waar ik de drukknoopjes wil hebben. Afwerken is alleen nodig als je denkt dat de stof erg zal gaan rafelen.
Nu kun je op de aangegeven plek gaatjes maken, de stof binnenstebuiten keren, eventueel doorstikken en je knoopjes zetten. Die knoopjes kunnen van die gekleurde snaps zijn, of drukknoopjes met 5 tandjes (die laatste zijn sowieso duurzamer).
Geen verbod meer op het gebruik van de knoopjes (“Nee, die zak is voor de sier, niks indoen!!”), maar een sluiting die ook daadwerkelijk sluit. En open gaat. En dat dan meer dan één keer. 😉
(Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!)
Heb je nog een vraag? Stel ‘m gerust!
Gebruikte stoffen: Kangaroo Grey van Elvelyckan Design, Alpaca van Lillestoff en Rumble in the Jungle, ook van Lillestoff.
Gebruikte patronen: Joggingbroek uit de laatste Ottobre (1/17) en Bloomerspakje uit het boek Stof voor durf het Zelvers 3, een beetje aangepast.
Related Posts
Een spannend verhaal over onderspanning
Duimgat in een boordje
Fijn hoor, zo’n gat waar je je duim door kunt steken. Lekker warm en de wind waait niet je mouwen in. Wist je dat je zo’n boordje heel makkelijk zelf kunt maken? Lees in deze tutorial hoe! (Op de hoogte blijven van nog meer goeie tips? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!) Stap 1 Maak …
4 tips om te lezen vóór je stof koopt
4 Tips om te lezen vóór je stof koopt Toen ik nog maar net naaide en nog voor een klas HBO studenten stond, ging ik met hen op werkweek naar Parijs. Ik was de docent en reisleider, en had mijn huiswerk gedaan, dus ik dirigeerde de buschauffeur op de laatste ochtend naar de Montmartre, zei …
Rimpelen: tips en trics
Rimpelen is een naaitechniek die je gebruikt om een breed stuk stof smaller te maken en aan te laten sluiten op een smaller stuk stof. Denk aan een een gerimpelde rok aam een aangesloten lijfje, zoals de Idylle, Lyra of Harmonie jurken. Of een wijd lijfje gerimpeld aan een pas, zoals de Crepuscule (zie foto …